lunes, 20 de julio de 2009

Diario de Ribeira

Este diario de Ribeira que nace, trata de ser unha xanela aberta, un altofalante das opinións de todos os ciudadan@s de Ribeira e dos seus amigos, un espazo onde se recollen opinións, criticas, denuncias, noticias, agradecementos, é unha voz, un berro de liberdade, onde só non lle toleran a difamación, a calumnia, polo demas benvido e adiante

9 comentarios:

  1. Dende logo as fotos expostas din moito, o que era Ribeira e o que fixeron de ela, un edificio da autoria de Julio Galán.
    A partir de 1900 comenzarán a llegar a Coruña nuevos arquitectos. Todos ellos con un talante en el que se adivina que algo importante está ocurriendo en el campo del diseño arquitectónico. Julio Galán Carbajal, que termina su carrera en el año 1900, ocupará el cargo de arquitecto de la Diputación provincial de La Coruña hasta 1913, año en que marchará a su Asturias natal. Los proyectos de la autoría de Julio Galán Carbajal, no son numerosos, pero en todos ellos se encuentra ese afán de búsqueda de un nuevo lenguaje formal, que superando las referencias de los lenguajes clásicos y académicos, abra las puertas a una concepción más globalizadora y unitaria del conjunto de la obra arquitectónica a partir de la incorporación de nuevos elementos compositivos(círculos, barras, flores, cariátides, formas geométricas, cabezas de elefantes, de leones...); en fin, el lenguaje modernista que desde 1890 hacia temblar los cimientos de la cultura académica y de las enseñanzas eclécticas que se impartían en las escuelas de arquitectura. Vivimos en los escombros del pasado

    ResponderEliminar
  2. A globalização tem feito muita gente louca. Em Espanha por exemplo, 33% das pessoas aceitariam uma união entre Portugal e Espanha. Obviamente em Espanha aconteceu uma metamorfose entre a gripe suína a doença das vacas loucas, pois é evidente que 33% dos espanhóis ficaram doente.

    Um estudo, realizado pela Universidade de Salamanca, revela a arrogância e caráter auto-centrado da população espanhola. Por exemplo, enquanto 55% dos portugueses pode nomear o atual presidente da Espanha, só um mero 1,5% dos espanhóis podem nomear o Primeiro-Ministro Português. (Ler artigo no Correio da Manhã)

    Infelizmente, é evidente que a mesma doença também fez as pessoas mentalmente doentes em Portugal. Nesse mesmo estudo 40% dos portugueses apoiam a ideia de uma formação ibérica. (Ler artigo em TV1) Apenas uma pequena maioria, 52,6%, dos portugueses discorda ou discorda por completo. Quase 12% dos portugueses e quase 6% dos espanhóis consideram as relações entre os dois países boas e mesmo muito boas.

    Como é que alguém acha que uma união com a Espanha é uma boa idéia? Eu poderia prever claramente uma unidade entre o Norte de Portugal e os nossos parentes, nossos primos, na Galiza, porque falamos a mesma língua, temos os mesmos costumes, e partilhamos uma história natural. Temos as mesmas raizes.

    Mas o que têm em comum um Minhoto com um Andaluz, por exemplo? Nada!

    As elites políticas, intelectuais, empresários e investidores adorariam uma união entre Portugal e Espanha. Os internacionalistas têm pouca necessidade de fronteiras, língua e cultura. Eles não hesitam em sacrificar a nossa soberania se isso levaria ao seu ganho pessoal. A verdade é que uma união entre Portugal e Espanha nunca na vida seria justo para Portugal. Vocês todos podem contar com isso!

    ResponderEliminar
  3. Vendemos a Riveira, cara al exterior, como la “novena maravilla” y cierto es que sobran motivos para que así sea, excelentes paisajes y miradores, una de las pocas dunas móviles que hay en el país; cámpings y casas rurales envidiables, un microclima muy saludable a lo largo de todo el año; gastronomía con productos frescos del mar que deleitan el paladar de cualquier persona y quizás lo que es más importante las gentes hospitalarias
    Es una costumbre y tradición entre la mayoría de los riveirenses de acoger con cariño y una exquisita educación a los forasteros que se acercan a la ciudad centenaria, mientras que – en demasiados casos – entre los propios vecinos se llevan como perros rabiosos.

    A pesar de todo ello, triste es poder acercarse a la zona de la plaza de la Concordia y el parque García Bayón de la localidad. Bien sea andando, o en el vehículo particular salir o entrar en la ciudad por ese lugar es preocupante por el olor nauseabundo que se respira, ofreciendo una mala imagen para los numerosos locales de hostelería que despliegan sus terrazas en la plaza así como para los padres y sus hijos que se acercan a disfrutar de los juegos infantiles del parque.

    Al parecer no es nada nuevo pero las autoridades competentes en tomar medidas, en este caso las municipales, poco o nada hacen para tranquilizar a los numerosos vecinos que viven en la zona y que no tienen por que soportar esos malos olores, presuntamente procedentes de las aguas residuales subterráneas y que arrastran gran cantidad de desperdicios procedentes de algunas empresas del polígono industrial. Lo cierto es que los vecinos tenemos el derecho a disfrutar de un medio ambiente saludable y este, desde luego, no es un buen ejemplo.


    JOSÉ MANUEL PENA

    ResponderEliminar
  4. Alguén dixo aquí algo dunha unión entre Portugal e Galicia, baseándose nos "mesmos costumes e na mesma língua". Vese que esa doenza da que fala tamén lle afecta, xa que logo, nin de lonxe temos os mesmos costumes, nin desde logo temos a mesma língua. Para empezar, en Galicia fálase o galego, e en Portugal o portugués. Dicir que galego e portugués son a mesma língua é o mesmo que dicir que o brasileiro e o portugués son a mesma cousa, ou que o catalán e o valencián son a mesma língua. Respecto aos costumes... non hai máis que comparar os costumes dun veciño do Barco, de Malpica, de Ribadeo ou de Lalín cun veciño de Monçao, Aveiro ou Nazaret.

    ResponderEliminar
  5. Fernandez Sendon, Manuel 29-01-37
    30
    Fusilado. Vecino de Santa Euxenia de Riveira. Marinero aifliliado a la UGT. Soltero .

    Silva Vilas, Julio 29-01-37
    27
    Fusilado. Vecino de Santa Euxenia de Riveira. Barbero afiliado a la UGT. Casado. Militante del PSOE .

    Sieira Gonzalez, Jose 29-01-37
    37
    Fusilado. Vecino de Santa Euxenia de Riveira. Marinero. Casado .

    Lijo Louro, Jose 29-01-37
    26
    Fusilado. Vecino de Santa Euxenia de Riveira. Chofer. Casado .

    Rodriguez Bilbao, Eugenio 29-01-37
    32
    Fusilado. Vecino de Santa Euxenia de Riveira. Medico. Soltero

    ResponderEliminar
  6. Nuestra percepción de la realidad está siendo manipulada constantemente, los datos con los que elaboramos nuestras ideas vienen infectados y sesgados a interés espurios.

    ¿Qué es la opinión publica? ¿Quien la produce, quien la elabora? A que intereses sirve.

    Pues bien la opinión publica ha sido minuciosamente elaborada, planificada y calculada antes de ser opinión publica. Todo esto que estoy expresando, ha tenido un padre, ni mas ni menos que el sobrino del conocido psicoaalista Sigmund Freud, el Sr Edgard L Bernays autor de varios libros de éxito y asesor de varios presidentes americanos, decir que Josef Goebbels ministro de propaganda de Adolf Hitler estudio en profundidad los principios de Edgard L Bernays, es dar muestra de resultados

    La democracia es buena, nos dicen que es buena , pero al no tener experiencia de vivirla, la desconocemos, así pues aceptamos migajas de libertad, así pues tenemos más de lo que teníamos, entonces se crea una dictadura de partidos donde dos grandes fuerzas deciden todo, o casi todo, el gran capital les vigila. El poder politico-economico disfruta de esa democracia, antes llamada orgánica y ahora parlamentaria.

    El contribuyente antes súbdito y ahora llamado ciudadano al no tener conocimiento del yo, delega todo el poder, quedándose así pues desposeído de toda fuerza.

    Ese poder permanece en manos de unas fuerzas ocultas que dirigen nuestros pensamientos, nuestras mentes son moldeadas, los gustos son creados, nuestras ideas y deseos son inducidos, y nuestras necesidades son las que ellos venden.

    Las escuelas, los planes de estudios, en la tierna infancia y juventud comienza la manipulación, creando la raíz de unas herramientas de análisis falsos.

    Actividades culturales, libros, teatros, cine, radios y Televisión, son autopistas de la desinformación, las estadísticas una forma de mentir como otra cualquiera, determinadas leyes, aprobadas por un grupo de sordo-mudos, crean una justificación legal para adoptar y justificar el papel de victimas inconexas

    Podemos observar como simples licenciados en ciencias de la información pueden opinar sin vergüenza ninguna de guerras, por lejanas que estas estén, de macro-economía, de códigos genéticos, de adn., de metafísica o física quántica, y todo sin el menor rubor , luego el espectador afirma la validez de su pensamiento con la única justificación de lo lei en la prensa o lo vi en tv, regalando un axioma allí donde hay una ignorancia supina.

    Nos dan resultados de nuevas investigaciones, sin analizar que grupos financieros están detrás de ellas. Palabras estranbolicas que ocultan el significado real.

    En ciertas investigaciones se comienza muchas veces por el final, es decir por conclusiones y después se busca la aportación de unos renombrados científicos, para avalar esas conclusiones.

    Se intenta mantener al ciudadano en el miedo y en la incertidumbre para evitarles pensar y que sigan respetado el actual statu quo.

    Los creadores de opinión, se ocultan en la oscuridad silenciosa de la noche.

    Solos los poetas y los locos , los niños y los enamorados rechazan ser victimas cuerdas y mientras tanto donde están nuestros intelectuales, digo intelectuales, creadores de pensamiento libre, no cajones de información, en el mayo del 68 nos decían “levantad los adoquines, bajo ellos esta la playa”, hoy estamos huérfanos de esperanza, embriagados de corrupciones ajenas.

    El yo esta desprendido, de poder, de derechos, solo le asiste el ser actor pasivo, espectador cuatrienal de una farsa alarmante y el yo libre pensante, sabe que el martillo golpea la punta que sobresale.

    ResponderEliminar
  7. Cuando los nazis vinieron a llevarse a los comunistas,
    guardé silencio,
    porque yo no era comunista,

    Cuando encarcelaron a los socialdemócratas,
    guardé silencio,
    porque yo no era socialdemócrata,

    Cuando vinieron a buscar a los sindicalistas,
    no protesté,
    porque yo no era sindicalista,

    Cuando vinieron a llevarse a los judíos,
    no protesté,
    porque yo no era judío,

    Cuando vinieron a buscarme,
    no había nadie más que pudiera protestar.

    Martin Niemoeller Pastor protestante 1892-1984

    ResponderEliminar
  8. Respecto ao artigo sobre a percepción da realidade, matizar un par de cousas. Eu si creo que a democracia é, de momento, o sistema de xestión social máis xusto para tentar de garantir a liberdade e a igualdade entre as persoas. O problema de democracia é que é un sistema de xestión social, logo depende da sociedade, a cal está formada á súa vez por persoas. E as persoas non sempre buscan o interese xeral.

    O sistema democrático é relativamente simple: como sería imposible unha representación cidadá individual, cada determinado número de persoas votan para elixir unha serie de representantes, os cales á súa vez elixen a un grupo de persoas que formarán goberno. Aquí aclaramos un dos maiores erros que comete a cidadanía á hora de votar. O electorado non escolle un goberno ou un presidente, senón que escolle, en todo caso, aos seus representantes provinciais, os cales forman parte de listas agrupadas por partidos políticos. O resultado das eleccións conclúe cos represnetantes elixidos, que conformarán o congreso, senado, parlamento autonómico ou pleno municipal segundo o caso, e aqueles, á súa vez, escolleran quen ou quenes gobernarán.

    Últimamente fálase moito da ditadura dos partidos, e faime gracia ler e escoitar tales cousas, porque, ao final... quen forma os partidos? Os partidos son grupos de persoas que queren xestionar o público. E aquí está o quid... porque hai persoas con vocación de xestionar o público e de buscar a igualdade e a liberdade da cidadanía, e outras persoas só buscan o seu enriquecimento persoal e dos seus, esquecendo a fin para a que foron elixidos. Unha das manifestacións desto último está en que tipo de personaxes acapararon nos últimos anos a política sobre todo a nivel local: promotores inmobiliarios, empresarios...

    Outra das falacias é que se lexisla para pouco menos que enganar á xente. A Lei é o instrumento que en todo caso regula a convivencia das persoas. As leis, como me dixo hai pouco unha catedrática de Dereito, non son perfectas, pero pódense modificar en función do seu impacto. Pero, en todo caso... que sería da sociedade sen leis? Voltamos á superstición e ao dogma de fe? Voltamos ás costumbres consuetudinarias? Voltamos á arbitrariedade? De todas formas, toda esa argumentación sobre a suposta "fantasía" que crea a democracia cae polo seu propio peso cando unha persoa, acusada e condenada en firme por delincuente, ten apoio cidadá, e aínda pode ser elixido ou reelixido como representante político. Quen ten a culpa de tal contixencia? O partido político? A democracia? A televisión? A ciencia?

    Non. A ten a mesma cidadanía que critica a política.

    ResponderEliminar
  9. Hai un personaxe que neste momento está a usar o libro de visitas para tentar de amedrentar e vilipendiar a outro foreiro. Este personaxe, habituado a exercer o control, a verdade é que se está a cubrir de gloria cos seus comentarios. Concretamente falo dun nick, Pepe, que no seu tempo xestionaba un libro de visitas moi pareceido ao desta web, e que mangoneaba e xogaba todo o que quería, incluso enganando os que lle consideraban amigo, ou cando menos unha persoa de fiar. Agora, pechado aquel libro por cuestións político - económicas, accede a este coa rabia de non poder censurar ante a máis mínima cousa que poida crear outra imaxe distinta á que el ten creado nos últimos anos, pero que moita xente sabe fantasiosa. Que pena do que puido ser e non foi. Que pena daquela persoa que non dubidou en utilizar ideais universais por pura arbitrariedade e interés, para logo sumerxirse no trepismo máis absoluto. Que pena dunha persoa que basea todo o que é no que ten... como se fora Onassis ou a duquesa de Alba... sen darse de conta de que fóra do pobo é un don nadie... Claro que en parte a culpa non é só del, senón de todos aqueles que lle empurraron a crerse unha forza viva de Riveira... que antes ou despois o deixarán na estacada...

    ResponderEliminar